İYİKİ DOĞDUN BEŞİKTAŞ

Cuma akşamı yuvamızın yani stadyumun etrafında toplanıp arabayla şehir turu atılacaktı.Beşiktaşımızın 100.yıl doğum günü şerefine..Saatler gece yarısı 00:00 'ı gösterdiği zaman!!Malesef organizasyonun iyi yapılamaması yüzünden az sayıdaki arabalarla konvoy yaparak ufak bir tur yapmıştık.

Pazar günü ise Göztepe maçı öncesi stadyumda 100.yılımızla ilgili özel bir gösteri yapılacaktı.Final sınavımdan çıkıp,koştura koştura kapalıya girdiğimde stadyum,maçın başlamasına 3 saat olmasına rağmen dolmuş olduğunu,tribündekilerin ise sabırsızlıkla hazırlanan süprizleri beklediğini görüyordum.Yeni açığın önünde Beşiktaşımıza yakışan devasal büyüklükte bir doğum günü pastası,üstünde Kartal,kapalı ve numaralı üstlerinde ise önceden hazırlanmış havai fişekler ve eski açıktada sinevizyon gösterisinin yapılacağı skorboard büyüklüğünde bir televizyon vardı. Hayatımın en güzel günü yani gecesi başlamak üzereydi.Nostalji formalarla sahaya çıkan mehteranlar yaptıkları gösteri maçıyla bizleri bugünlerden eskilere götürdüler.Sonra başlayan sinevizyon gösterimi ise hepimizi duygulandırdı.Heleki rahmetli Cenk Koray'ın bir şampiyonluktan sonra eğlence anında "artık ölsemde gam yemem,bu formayı giydim ya" sözleri...Bizler nekadar şanslıydık halbuki.O an anladım,bırakın Beşiktaşımızın 100.yılını görmeyi, stadyumdaydım. Kapalıydaydık tüm dostlarla.Gözlerimden damlayan yaşları silmek istemiyordum o an,o kadar dalmışım ki etrafımdakilerinde aynı ruh halinde olduğunu fark edememiştim.Bir kere daha Allahıma şükrettim,bu güzel anlamlı günü bana yaşattığı için.Ne mutlu Beşiktaşlıyım. Havaifişekler,balonlar vs vs..Herşeyiyle çok çok güzel güzelden öte muhteşem bir geceydi.O gece stadyumda olan her Beşiktaşlı rüya alemindeydi sanki.Maça gelirsek oda gecenin anlamına yakışır bir şekilde bol gollü bir galibiyetle sonuçlandı.

Maç bitmek üzere kendime geldiğimde Badem'le birbirimize bakarak sarılıyorduk ayrılmak istemezcesine.Bu gecenin bitmesini istemiyorduk,doyamamıştık adeta...