Nereden Nereye?

Hey gidi hey...Sezonun başında Feneri,Barcayı 3-0 la geç,7 ay önce Ankaraya giderken takımdaki havaya bak,birde şimdikine..7 ay önce stadyumda 20 000 in üstünde Beşiktaşlı ama bu maçta gene tribünler boş kalıyor.Malesef Ankaralı takımdaşlarımız gene maça ilgi göstermemişler.

İlgi az olur niyemi?Takım iyi değilki,bunun yanında bugün Anneler günü..Bahane arayana bahane çok!Bana bahane yok benim için başka istisnayi bir durumda var halbuki.Kız arkadaşımın doğum günü..Annemde,eski kız arkadaşımda benden supriz bekliyorlar,bu pazarı İstanbul'a giderek onlarla geçiriceğimi sanarak.Ben napıyormuyum?Beşiktaş rüzgarına kapılmış Ankarada soluğu alıyorum.Önce ODTÜ kapısında buluşuluyor İstanbuldan gelen diğer üniversite sözcüleriyle,sonra Bilkent'e gidiliyor toplantı için.Toplantının amacı UNİBJK'yı kurmak,yönetimden de Aziz Çankırı ve İbrahim Altınsay geliyor.Daha doğrusu temeli yeni atılmış olan UNİBJK çatısı altında İstanbul dışındaki üniversitelerlede fikir alışverişinde bulunmak,tanışmak. Stadyuma gidiyoruz toplantı sonrası.Bende maça girmeden telefonla gönül alıyorum annemden ve kız arkadaşımdan.Annelerin yeri ayrı bunun farkındayım,annemde bu olayı fazla büyütmeyerek ve affederek bu ayrıcalığın ne kadar doğru olduğunu ispat ediyor.Kız arkadaşım ise eski kız arkadaşım oluyor,o gece sonunda olmasada bir müddet sonra.. Maç ise tamamen bir işkence esasında.Skor 1-1 iken bizim kaleci Fevzi,Ümit Karan'a bir çalım atmaya kalkıyor bu sırada çalımı yemeyen Ümit,Beşiktaş'ın UEFA vizesini elinden alıyor attığı golle.

Trende Eskişehir'e dönerken düşünüyorum,birazda vicdan azabıyla.Ben delimiyim,neler yapıyorum?Pişmanlık varmı derseniz yok en harbisinden itiraf ediyorum.Yok kardeşim bugünde olsa gene aynısını yaparım...