NOKTA BÖYLE KONUR |
|
Akatlarda son saniye üçlüğüyle gelen zoraki galibiyet,hafta sonu ipekçi'de iki kez farkı 15 sayıya kadar çıkması bize acaba bu sefer de finale çıkamayacağız dedirtmeye başlamıştı ama yine de 10 yıllık tekere çomak sokacaktık bir kere.Buradan sonra finale çıkmak şeref meselesi olmuştu. Hafta içinde 19:30 gibi kötü bir saatte olmasına rağmen binlerce Beşiktaş'lı kendisine ayrılan yeri hınca hınç doldurmuşlardı. Maçın sonunda tecrube eksikliğinden ötürü sayı bulmakta zorlanmamız farkın erimesine yol açsada,maçı baştan sona üstün götürdük ve seriyi 3-1'e taşıyarak finalist olduk... Maçtan sonra el amin sırtlara alındı,basketbolcular kendilerini tüm maç destekleyen taraftarlarlar sevinçlerini paylaştılar ama çok sevinmemek lazımdı çünkü en büyük sevinç finalde yaşanacaktı.Yıllardır bir rüyaydı bir kulüp takımının final oynaması,finalin sadece bir kısım basketbolsevere hitap etmemesi veya milyon dolar'lık yıldızların taşıma seyircilere karşı final oynamaması...Ya tecrube eksikliği ya bir lobi falliyerleri derken hep ülker-efes kapanana kadar tofaş finalleri domine ettiler.Aslında o kadar fazla artısı olmayan beşiktaş basketbol takımı,taraftarının inanılmaz desteğiyle,genç ancak inanmış pırıl pırıl iki hocasıyla play off'ya inanılmazı becerdi ve finale adını yazdırdı. "Bu taraftar sizden şampiyonluk bekliyor" tezahuratı yıllarca salonlarda yankılandı.Bu sefer buna yaklaştık,belki işimiz çok zor ama zaten biz zorlara aşık bir camia değil miyiz? Kuntz
|