ETLİ PİLAV |
Cuma akşamı saatler 21:30 u gösterirken herkes atkılarını takmış ve semtte yavaş yavaş toplanmaya başlamıştı . Aslında herkesin gündeminde olan ilk konu Konya’daki hava durumu idi . Makaralar muhabbetler devam ederken stadın o tarafa doğru yürümeye başladık . Yavaş yavaş yolculuk saati geliyordu en nihayetinde . Stadın orda da bir süre kadar bekledikten sonra otobüslerin de gelmesi ile birlikte artık herkes yerini almaya başladı otobüslerde . Saatlerimiz gece 01:15 i gösterirken hareket ettik . Bu sefer otobüsteki gündem konusu yolculuğun kaç saat süreceği idi , kimi 11 saat diyordu kimisi 15 ... Deplasman otobüslerinde vazgeçilmez olan besteler de yavaş yavaş kendini göstermeye başlamıştı tabiki . "Millet karı kızla bizler deplasmanda ben böyle hayatın koyayım ...... " diyerek İstanbul sınırlarından çıktık . Otobüsün içindede oldukça güzel makaralar dönüyordu . Güle oynaya gidiyorduk yollarda . Daha sonra Ankara civarlarına yaklaşmaya başladığımızda havadaki soğuma miktarını otobüsün camlarının birer buz kalıbı haline dönmesi ile anlayabildik . Fakat buna bile aldırış etmeden aynı neşe ve tezahüratlar eşliğinde yolumuza devam ediyorduk . Havanın soğukluğu otobüsleri de etkileyecekti tabiki . Nitekim Çamlıdere adında bir yerde mola verdiğimiz esnada soğuktan otobüsümüzün tüpü donmuş . Aramızdan bir arkadaşımız otobüsün altına girerek önce gazete kağıtlarını yakarak otobüsün tüpünü ısıtmaya çalıştı . Fakat bu sistem pek etkili olmayınca bir sopaya gazlı bez sararak otobüsün tüpünü ısıtma eylemini başarı ile tamamlayarak otobüse geri döndüğünde büyük sevgi seli ile karşılaştı . Neyse ki yolumuza devam ediyorduk . İstanbul dan çıkarken stokladığımız alkollerimiz de bitmişti fakat alkol alacak tek bir yer bulamamıştık yol boyunca ... Saat 13:00 civarlarında Konya’ya vardık . Konyaspor Taraftarlar Derneği’nin bizler adına verdiği yemeğe katıldık . Karnımızı da doyurduktan sonra stada doğru hareket etmenin zamanı gelmişti . Stada vardığımızda ise birçoğumuz bu kadar rahat bir deplasman yaşamamızdan dolayı biraz şaşkın idik . Ta ki Turnikelere kadar , Turnikelerde bize her türlüğü zorluğu yaşatan eziyet etmeyi görev sayan memurlarımıza da buradan selam olsun . Tribünde verdiğimiz güzel destek ve 90. dakikada gelen golle Şampiyonluğa inanmış olarak ayrıldık Konya dan ... Donuş yolunda ise genelde uyku ön plana çıkmıştı . Uyumayanlar ise maçın kritiği , iddaa ve altılı gibi sohbetlerle zaman geçirmeye çalışıyordu . Sabah 06:00- 06:30 civarlarında İstanbul`a vardık ve her birimiz evlerimize gidip güzel bir uyku çektik ... Aslında Stlerce Gidilen 3 Puanla Dönülen Bütün Bir Deplasman Serüveninin Özeti Dönüş Yolunda Yapılan Bu 1 Cümlelik Bestede Gizlidir . “Pilavlar Güzeldi HelvaLarda Oh Be Nasıl Koydu Ama 90`da Nobre”
MOLLAARAP
|