SON DEFA

Her güzel şeyin bir sonu olacaktır , bu uzun lig maratonunda içerdeki maçların hepsinde olduğu gibi deplasmanların çoğununda da takımımızı yalnız bırakmamaya çalıştık.Pankartımızı Anadolu’nun çeşitli şehirlerine götürdük orada da takımımızın arkasında olduğumuzu gösterdik.

Okul yıllarının sonuncusuna geldiğimiz için, içimiz buruk,bir daha deplasmana nasıl gideriz diye kara kara düşünürken bu senenin büyük ihtimalle son deplasmanı olan İzmir’e kupa finaline gidiyorduk.Kalbi Beşiktaş için çarpanların doldurduğu otobüsler sabahın erken saatlerinde İzmir’deydi.Madem erkenden geldik önümüzdeki saatleri değerlendirelim dedik ve düştük İzmir’in sokaklarına.
İlk durağımız Konak oldu."Aç karnımızı doyurmak için meşhur İzmir kumrusundan tatmak istedik."
"Kemeraltı çarşısında kotçularla münasebetimiz ve İzmir’in güzel kızları bizim içimizi ısıtıyordu."

Ardından Konak’tan Alsancak’a doğru sahilden yürümeye başladık.Formalarımız atkıalarımız ve pankartlarımızla tursitlerin bir hayli ilgisini çekiyorduk.Devamında yanımızdan geçen tur otobüsüne verdiğimiz selamlar karşılığını buluyordu.Pazar günü yapılacak mitinge de hazırlanan İzmir ‘de her yer Türk bayraklarıyla donanmıştı.Kordon’un en ucuz bira mekanını da bulduktan sonra keyfimiz yerine geldi.Kıbrıs Şehitleri Caddesi bizim İstiklal Caddesi gibi orda da biralarımızı yudumlamadan edemedik tabii.

Maç saati yaklaştığında Atatürk Stadı’nda büyük bir kalabalık toplanmaya başlamıştı.Fenerbahçe ‘ye kaptırılmış sayılan şampiyonluk umutlarına rağmen ,her deplasmanda olduğu gibi burada da takım aşkı mesafe tanımıyordu.Geçen seneki kalabalık olmasa da koca stadın yarısından fazlasını doldurmuştuk. Pek de net izlyemediğimiz maçı uzatma sonunda Bobo’nun kafa golüyle kupaya uzanıyorduk.Kupa töreni her zaman imrendiğimiz uluslararası kupa törenlerine benziyor fakat içimizdeki büyük kupa hasretiyle eve dönüyorduk.

Karşılıksız sevgimiz , sadece masum bir isteğimizdir , canlı şahitlik etmektir uzak şehirlerde oynayan takımımızın yanında olmak.Bu konuda bizlere yardımcı olan tribünümüzün abilerine ve kilometrelerce kahrımızı çeken kaptanlara, Anadolu’nun her yerinde bize misafirperverlik gösteren tüm Beşiktaşlılara ve son olarak "bazen sevin bazen kederle" bizi hep duygu seline sürükleyen takımızın tüm elemanlarına sonsuz teşekkürler.

Sivas’tan dönerken doğan güneşi gördüğümüzde baharın müjdecisi şampiyonluğun habercisi sanmıştık.Kupayı aldık şimdi sırada ligde son 3 haftaya girerken hala içimizde umut var.
Kimbilir ; ama bizim hala umudumuz var....


BEŞİKTAŞ J.K. : 1
Kayseri Erciyes : 0

SİNAN