ARKASI YARIN

Ligde Manisa güzeldi fakat kupada Manisa bizi üzebilirdi.Bunun tedirginliği vardı üstümde..Eskiden bölemiydi?Kimle oynıyacak olsa korkusuz olurduk.İnanırdık,güvenirdik,makaraya maçın başında başlardık.

İkinci maçlar her zaman daha zor geçer,mağlup olan hatalarından ders çıkarır.Bunun bilinci ile işden çıkıp tribünde yerimizi alıyorduk.Geçen maca yaklaşık 300 kişi gelen Manisalı renkdaşlarımız hafta içinin gazabına uğruyorlar bir elin parmakları kadar seyircisi ile maça başlıyorlardı. Goller erken geldikçe şaşırıyorduk.İlk defa makara yapılmıyordu.Her makaradan sonra yenilen gollerin bilinci vardı bilinçaltımızda.3-0 dan sonra tutamadık kendimizi rakiplere sataşmadan yaptık makaramızı..Fakat hakem Beşiktaşlı oyuncuların sakatlanması için her türlü çirkefliği yapan Manisalı Tarzanlara göz yumuyordu.Orman kanunu İstanbul'un göbeğinde sergileniyordu.

Kazım Kanat gibi yorumcular lig maçı sonrasında "bu Manisa niye böyle yumuşak oynuyor" diye gazlarsa olucağı buydu tabiki..


BEŞİKTAŞ J.K. : 4
V.Manisaspor : 0